۹۰ هزار تماشاچی حاضر در ورزشگاه ومبلی، شنبه شب به رینگی چشم می دوزند که یک سوی آن ولادیمیرکلیچکوی اوکراینی ایستاده و سوی دیگرش آنتونی جاشوای اهل بریتانیا. مبارزهای که تکلیف قهرمان سنگینوزن بوکس جهان از منظر سازمانهای " آیبیاف" و " دبلیوبیاف" را مشخص میکند.
با این حال جاشوا گفته که خیلی نگران این مبارزه نیست چون قبل از آن تمرین زیادی کرده: "در تمرینهایم تا جایی پیش رفتم که قبل از این نرفته بودم. فکر میکنم بیشتر از مبارزهها در باشگاه و موقع تمرین آسیب میبینم. بعضی وقتها تمرینهایی انجام میدهم که نتیجه نمیدهند و دست آخر یا دست و دندههایم میشکنند و یا کتفم در میرود. البته تا موقع مبارزه همه چیز را درست میکنیم."
جاشوا جوانتر که بود بارها با پلیس درگیر و به جرم رفتار خشن و حمل مواد مخدر دستگیر شد و حتی کارش به جایی کشید که برای کنترل کردنش، "تگ الکترونیکی" به او وصل کردند. خودش قبلا گفته که اگر بوکس نبود کارش به زندان کشیده میشد: "قبل از بوکس درست در جهت مخالف زندگی سالم قدم برمیداشتم. بوکس به من قدرت داد. حالا برای فامیلم به یک قهرمان تبدیل شدهام. این کاری است که بوکس برای من و خانوادهام انجام داده."
او با این حال اعتراف کرده که دور از چشم خانواده بوکس را شروع کرده: "وقتی سراغ بوکس رفتم به خانوادهام چیزی نگفتم. فقط خودم مهم بودم و کاری که میخواستم انجام دهم. مادرم بیشتر جنبههای مثبت بوکس را میدید تا آسیبی که این ورزش میتوانست به سلامتم بزند. به همین دلیل هم هست که همیشه در مسیر پیروزی و موفقیت حرکت کردهام. وقتی در مسابقات آماتور میباختم، نگرانم میشد اما من دوباره سلامتم را به دست میآوردم و این خاطرات خوب باعث شده که او روزهای بد را فراموش کند."
مادر جاشوا مبارزاتش را تماشا میکند و او میگوید از این بابت اصلا نگران نیست: "نه، نه، اصلا نگرانش نیستم. چون او به من افتخار میکند و خوشحال است. من هم مواظبش هستم."
جاشوا از ورزشکارانی است که خودش را تافته جدا بافته نمیداند. از نظر او رابطه با مردم "بخشی از بوکس" است: "خوب است که بتوانی خودت را دور نگه داری، اما من اهل معاشرت با مردم هستم. اذیت نمیشوم. تا وقتی دیر به تمرینهایم نرسم، مشکلی ندارم که با ۱۰۰ نفر حرف بزنم. هنوز در همان آپارتمانی زندگی میکنم که سال ۲۰۱۱ به آن اسبابکشی کردم. مدت زیادی است آنجا هستم. فکر کنم بعد از کنار گذاشتن بوکس سراغ یاد گرفتن پیانو و ویولون بروم یا حتی پرش بانجی را تجربه کنم، کارهایی که وقتی درگیر بوکس بودم انجام ندادهام."
آنتونی معتقد است در هیچ برههای از زندگی به اندازه زمانی که درگیر تمرین برای مبارزه است، سختی نمیکشد: "من در باشگاه بیشتر از هر زمان دیگری زجر میکشم. خودم را در چنین شرایطی قرار میدهم چون برایم مهم است. نمیخواهم فقط ستاره باشگاه باشم و وقتی وارد رینگ مبارزه میشوم با خودم بگویم: تا حالا چنین حریفی ندیدهام."
بوکسور ۲۷ ساله بریتانیایی پس از کسب مدال طلای بوکس سنگین وزن در المپیک ۲۰۱۲ لندن وارد بوکس حرفهای شد، زمانی که به گفته او در بریتانیا آن طور که باید از بوکس حمایت نمیشد: "موقعی که من بوکسور حرفه ای شدم، هیچ کسی برای حمایت مالی به سراغم نیامد. در واقع هیچ کس از بوکس حمایت نمیکرد. من می گویم به شخصیتهایی که در این ورزش هستند نگاه کنید."
او از تایسون فیوری بوکسور هموطنش که در ۲۰۱۵ قهرمان سنگین وزن جهان شد یاد کرد، از دیلیان وایت، قهرمان "دبلیوبیسی"، دیوید پرایس و درک چیسورا، قهرمانان سنگین وزن سابق بریتانیا: "از زمانی که در این ورزش هستم، فیوری قهرمان شده، همین طور خودم، دیلیان، چیسورا و پرایس. بوکسورهای سنگین و میان وزنی که در جهت رشد و پیشرفت حرکت میکردند و این باعث شد توجه ها به بوکس بیشتر شود."
آمار جاشوا از زمان ورود به بوکس حرفهای فوقالعاده است: ۱۸ مبارزه انجام داده و در تمام آنها حریفش را ناکاوت کرده. او حالا باید با حریفی مبارزه کند که از او به مراتب با تجربهتر است و افتخارات بیشتری هم در کارنامهاش دارد.
کلیچکو با ۶۴ برد شامل ۵۳ ناکاوت از زمان حرفهای شدنش در ۱۹۹۶، ظاهرا سختترین حریفیاست که جاشوا تا کنون داشته. جاشوا میگوید: "او با انگیزه و آماده وارد رینگ میشود. بدن کاری را انجام میدهد که ذهن بخواهد. به نظر میآید کلیچکو از نظر ذهنی خودش را به خوبی آماده کرده. من هم برای یک مبارزه سخت آمادهام."
جاشوا در مورد اهمیتی که مبارزه با کلیچکو برایش دارد، میگوید: "این یکی از مبارزههای تعیینکننده حرفهای من است. اگر اواخر کارم بود، می گفتم، این همان مبارزه سرنوشت سازی است که در تاریخ ثبت خواهد شد. اما من هنوز سالهای زیادی پیش رو دارم. برنامه من برای این مبارزه این است که راند به راند پیش بروم. وقتی این روش را پیش بگیریم پیروزی از راه میرسد."
کلیچکوی ۴۱ ساله اما در آن سوی میدان حساب زیادی روی این مبارزه باز کرده. او با غلبه بر جاشوا، عنوان قهرمانی که دو سال پیش به فیوری واگذار کرد را دوباره بدست خواهد آورد. او که تا قبل از باخت مقابل فیوری ۱۱ سال شکستناپذیر بود، گفت: "چنین موقعیتهایی هر روز پیش نمیآیند ... من این شانس را دارم که عنوانم را پس بگیرم. با حریفی در سطح خودم مبارزه میکنم و فکر میکنم شانسمان ۵۰- ۵۰ است."
با همه اینها او معتقد است دفاع از قهرمانی برای حریف جوان انگلیسیاش به اندازه فتح قله اورست دشوار است: "این مهمترین مبارزه دوران حرفهایم خواهد بود. میشود در یک مدت زمان معین از اورست بالا رفت. ممکن است قله را فتح کنی یا نکنی اما به هر حال قله همیشه در جای خودش باقی خواهد ماند. درست مثل من."