پا پتی های ایرانی گل کاشتند

تیم ملی فوتبال ساحلی ایران با شکست ایتالیا بر سکوی سوم جهان قرار گرفت

ساحلی بازان ایران که با یرتری برابر مکزیک ،  نیجریه  ، سوئیس  و شکست برابر ایتالیا گام در مرحله نیمه نهایی جام

جهانی  فوتسال 2017 گذارد و طی یک بازی دراماتیک برابر پدیده نو خواسته  فوتسال دنیا ، هائیتی در ضربات پنالتی

مغلوب و راهی نیمه نهایی شد و طی یک بازی برتر ضمن شکست ایتالیا ی پرافتخار صاحب سبک در فوتبال اروپا و

جهان موفق شد در جایگاه پر افتخار سوم فوتسال دنیا قار گرفت وشکست برابر این تیم  در دور مقدماتی  را نیز به گونه ای

شایسته جبران کرد و دگر بار فریاد توانمندی های ایرانیان را در گوش فلک و الافلاک طنین انداز نمود.

بازیکنان  دلاور و بی ادعایی که بعد از کسب عنوان قهرمانی سوم جهانشان و دریافت چند سکه پاداش از مسئولانی که با

افتخارشان سی جور پز می دهند و بیلان کاری تحویل می دهند در قبالش پول و  پست و تر فیع عنوان می گیرند و ساحلی

بازان به شهرهایشان بر می گردند و بعد چند روز سر کارهایشان اعم  مسافر کشی و بنایی و نانوایی و.... حاضر می شوند

و نه سخنی و  اعتراضی حتی لام تا کام حرف نمی زنند و به  حضور و افتخار آفرینی در میادین جانی و آسیایی پیش

رو می اندیشند ، چرا که تا کنون این چنین بوده اند و نشان داده اند که جواب کم توجهی را با افتخار آفرینی می دهند.

 هنوز در خاطرمان هست که ملی پوشان بی ادعا و کارکشته فوتسال ما نیز سال گذشته در جام جهانی کلمبیا افتخار

آفریدند و بر سکوی سوم جهان جای گرفتند و توانایی و شایستگی  وپتانسیل   قهرمان و جوان ایرانی را در به

جهانیان یاد آور شدند.

والیبالیست ها نیز که دیگر افتخار آفرینی آنها در دنیا برایمان به عادت مبدل گشته است با رشادت و با جسارت مثال زدنی

پنجه در پنجه رقبان پر افتخار جهانی می اندازد و آنها بسان شکارهایی رام شده در دستان یوز پلنگان بلند بالای ایرانی اسیر

بودند وروی مسئولانی فدراسیون جهانی والیبال FIVB را  که سالیان پیش می گفتند باید برای ایرانیها والیبال کوتاه قد ها را

افتخار کرد بر زمین انداخت و از رویش پرید و اسپک زد و برزیل پر افتخار آفرین ترین تیم دنیای توپ وتور را در وطنش

و جلوی چشمان شانزده هزار برزیلی متعب سه بر صفر مغلوب کرد و باز فریاد رسا فرمایش حضرت امام را به مردم دنیا

 یادآو شد ایرانی می تواند ، اما اگر به جوان ایرانی اعتماد بشود وفضا و عرصه ای برای بیان توانمند یهایش داشته باشد

و مسئولان کمی نیز در عمل به بزرگترین ظرفیت و سرمایه انسانی و اجتماعی کشور نگاه رساتر و باز تری داشته باشند

و زمینه اشتغال و کار آفرینی قشر جوان دغدغه اصلی  مسئولین  قراربگیرد و کمی فضا را با حضور جوانان متخصص و

نخبه و کاردان و باهوش و متعهد به میهن قدری تلطیف بکنیم .

جدای از کسب موفقیت و قهرمانی در رشته ها و مسابقاتی که مسبوق به سابق نبوده است که مسلما نیاز مند و کار وتلاش

بی وقفه فدراسیون و ورزشکاران این رشته ها می باشد در دل خود یک موضوع مغفول و نهفته دارد و آن این موضوع است

که همیشه ما ایرانی ها در ورزش های انفرادی در سطح جهان و المپیک  مقام کسب کرده ایم و در ورزش های تیمی مانند

فوتبال و هند بال و بسکتبال همیشه ناکام مانده ایم  و از یاد نبریم این رخداد های خوشایندی که این چند ساله در ورزش

ما رقم خورده در والیبال و فوتسال و فوتبال ساحلی که نهایت امر ورزشی  شش نفری  است رقم خورده است .

ا از نگاه اجتماعی که  به موضوع می پردازیم و مورد آسیب شناسی قرار می دهیم بیش از هر چیزی روحیه فردگرایی و

نه جمع گرایی را به ما ایرانیان یاد آور می شود و که حاصل از عدم آموزش صحیح مهارت اجتماعی توسط خانواده و

آموزش و پرورش است و فرایند جامعه پذیری انزواجو ، خود برتربین  و فرد گرا را به ما یاد آور می شود .

 در بعد تاریخی  از سوابق جمع گرایی ایرانیان  از بدو خلقتشانهمیشه فرد گرا هیچ اطلاعی در دست نیست مگر جنگی ،

تظاهراتی ، صف رای گیری ، نان ، بنزینی و........ بوده باشد که ما شده باشیم و باقی اوقات من واحد مستقلی هستیم و بس.

باقی بقایتان