من قلمم را غلاف میکنم شما چطور؟

دیگر نمی نویسم .

بس است ، انگار طبق یک قانون نا نوشته باید در اغلب کارها تا انتهایش را ببینیم  و بیاموزیم و بیازماییم .

گرچه همان سرک کشیدن هم کفایت می کرد .

کار کردن با آدمهای مرتجع و صرفا بازگو کننده وقایع التفاقیه در عرصه تنگ ،کار ژور نالیستی کار من نیست.

آدمک هایی دروغگو که در نقش یک سارق  آموخته هایت ،  پر مدعی و همیشه طلبکار !! 

حرفه پر دغدغه و زحمت و بی فایده و کار کردن با آدمهای بی سوادی که از بد روزگار در چنین جایگاهی قرار

گرفته اند و در بهترین حالتش که به همکاری با آنها ادامه بدهی به دانش افزایی آنها منجر می شود و صبح با

شمشیر خودت سرت را بیخ تا بیخ از پشت سر می برند.

مگر این همه مطلب و یادداشت و گزارش و....  نوشتم ، چه اتفاقی افتاد...!!؟

اگر مورد طبع بیمارشان واقع می شد و مطابق خواسته اربابانشان بود مرسی و تشکری الکی ...!

اما وای به روزی که یک سرسوزن اشتباه می کردی زمین و زمان را به هم می دوختند و قیصیریه را

مجدد با قلم و زبانشان به آتش می کشیدند.

  برای ورود در این حرفه مافیایی گونه و قلمرو خاص طبقه متوسط خاص جنتلمن نمای وصل هفت ، هشت

سال  تقلا کرد م و مدت دوسال با سه  خبرگزاری و سایت های تحلیلی و روزنامه ها کار کردم  و آخرش

آفتابه لگن هفت دست و شام ونهار هیچی .

بس است ، شاید وقتی دیگر روز نامه خودم  و ادامه کار ژورنالیستی ....شاید